Znikający las

Moja droga do pracy biegnie przez las. To znaczy zanim dojadę do "normalnej" szosy asfaltowej, przejeżdżam  kilka kilometrów drogami leśnymi.

I coraz częściej obawiam się, że pewnego dnia lasu już nie będzie. Może nie zniknie całkowicie, ale zanim odrośnie miną dziesiątki lat.

"Moje" lasy to park krajobrazowy i znam je od 1988 roku. A od 2003 przejeżdżam nimi niemal codziennie.
Leśni ludzie zawsze jakąś wycinkę prowadzili, potem w pustym miejscu robili nasadzenia i zwykle był w lesie jakiś ruch.

Jednak skala tego co dzieje się teraz,  jest przerażająca. Istna rzeź. Znikają całe połacie, dodatkowo w tych miejscach, w których nie tnie się wszystkiego jak leci, las jest przerzedzany.
Mam kontakt z leśnikami, ale oni nabrali wody w usta. Na każde pytanie mają jedną odpowiedź -  to planowe wycinki. Ten zmasowany atak na lasy trwa od około dwóch lat.

 

 

Kocham las. I każdego dnia cieszę się z tego, że w nim mieszkam.

 

 Nie było nas - był las. Nie będzie nas - będzie las ???